Учење како да се учи-LEARNING TO LEARN

Младински проект “Учење како да се учи“ – 01-08 јуни 2016, Акчакоча, Турција

 

Јована Димушевска

Овој проект беше многу интересен за мене. Дознав нова точка на гледање за нашата употреба и зависност на модерната технологија но и нови методи на учење. Преку дискусии, КОЛЕКТИВНО напад, театар и драма, сликарството и многу повеќе игри и активности станав посвесна за тоа што ме опкружува и како учам. Можам да кажам дека уживав многу во текот на овој проект.

Мартин Милевски

Пркеу овој  проект се случи да биде добра можност да се истражуваат на ова тема  денес. Моето познавање на повеќе  начини  се прошири во познавањето на опасностите и можностите на смрт на се зависни од технологијата. Покрај активностите на оваа тема, многу од моето учење во формалното беше врз основа на запознавање на културата и јазикот на другите учесници од различни земји

Генерално, можам да кажам дека ми се допаѓа овој проект  и желба за многу други да се случи, каде што луѓето ќе се поврзете и да научат нешто повеќе.

Филип Јовановски

На овој проект  целите  што си ги поставив беше постигнато со сите работилници и дружење со луѓе од различни земји и религијата. Се подобри моето англиски и мојот речник и научив зборови на други јазици .

 

Стефан Јовановски

Проектот, што се одржа во Турција имаше влијание врз мене, начинот на кој јас можеби не сум обрнувал внимание . Тоа беше добар тим билдинг активности, што ми помогна многу за да се запознаеш со луѓе од другите групи. На овој проект се сретнав со многу големи луѓе.

Се надевам дека ќе има уште еден ваков проект во блиска иднина.

 

Ирена Ѓурчиновска

Овој проект  беше прекрасно искуство за мене. Активностите  беа  добро дизајнирани и прилагодени за младите луѓе. Стекнато знаење и искуство ќе го пренесам во мојата земја.. Се сретнавме со различни култури и традиции се стекнав со нови пријатели, вкусна и одлична храна, научив нови вештини и начини како да го поминам моето слободно време

Кристина Ставревска

Драго ми е што учествував во овој вид на проектот, каде што се сретнав со многу млади од други земји, поминав  преубаво време со нив, да се запознаам со нивниот начин на живот, култура.  Научив нови вештини  се подобри мојот  англиски јазик.  Ќе ми биде задоволство да се биде дел од ваков проект повторно.

Сашко Јованов

Беше одлична можност да се информираат  учесниците за многу нешта кои ги опкружуваат.  Во иднина сигурен сум дека ќе истражуваат и  учат колку што може повеќе

 

LEARNING TO LEARN (Youth Project 01-08.06.2016, Akcakoca, Turkey)

Jovana Dimushevska

This project was very interesting for me. I discovered a new point of view for our use and dependence on modern technology and new methods of learning. Through discussions, brainstorming, theater and drama, painting and many more games and activities became more aware of what surrounds me and I learn. I can say that I enjoyed a lot during this project.

Martin Milevski

 

This project happens to be a good opportunity to explore this topic today. My knowledge of ways to expand the knowledge of the dangers and possibilities of death are dependent on technology. Besides the activities on this topic, many of my formal learning was based on studying the culture and language of other participants from different countries.

Overall, I can say that I like this project and wish for many more to happen, where people connect and learn more.

Filip Jovanovski

The project goals I set for myself was achieved by all workshops and socializing with people from different countries and religion. Improve my English and my vocabulary and learned words in other languages.

Stefan Jovanovski

The project, which took place in Turkey had an impact on me, the way I might not be paying attention. It was a good team-building activities, which helped me a lot to know people from other groups. For this project I met many great people.

I hope there will be another such project in the near future.

Irena Gjurcinovska

This project was a wonderful experience for me. The activities were well designed and adapted for young people. Acquired knowledge and experience will convey in my country .. We met with different cultures and traditions gained new friends, delicious and great food, learned new skills and ways to spend my free time

Christina Stavrevska

I am glad that I participated in this kind of project where I met many young people from other countries, beautifully spent time with them, to introduce you to their way of life and culture. Learned new skills improve my English. I’d be happy to be part of such a project again.

Sasko Jovanov

It was a great opportunity to inform participants about the many things that surround them. In the future I’m sure you will explore and learn as much as possible

 

Државниот колач не се дели подеднакво

Од каде да се почне?

Наталожени проблеми со кој се сочуваме, не следат и не демнеат на секој чекор. Почнувајќи од елементарните добра, ќе заклучиме дека ова наше опшество на некого е мајка, а за некого маќеа. Не можеме да се водиме од желбата за подобрување на квалитетот на животот кај сите граѓани, ако не се изнајдат решенија за секојдневните проблеми на сите етнички заедници и врз истите подеднакво да се делува.

Бошњаците не се третирани подеднакво со останатите етникуми во државата

Ако ги земеме во обзир државните извештаи и стратегите за соци-економскиот развој на сите етнички заедници кои живеат во Република Македонија, ќе сретнеме изедначување на степенот на вклученост и добросостојба низ сите слоеви од општеството. Но праксата и статистиката ни покажуваат нешто друго. Последните години невработеноста континуирано добива апсолутно и релативно голем размер кај некои од етничките заедници, а тоа се Бошњаците каде стапката на невработеност изесува 47,4% од вкупниот број на припадници од оваа етничка заедница (превземено од Невработеност, ИСППИ). Заклучокот е дека оваа етничка заедница не ги добива подеднакво бенифиците од државата.

Од ова произлегува прашањето, во кого е проблемот? Дали државниот колач се дели подеднакво, или Бошњаците не знаат да ги бараат своите права?

Ако државата бара решенија за вклучување на социјално исклучените поединци, групи или заедници, тогаш Бошњаците треба самите да го изнајдат патот до вкличување во целокупниот опшествен процес. Знаеме дека стапката за невработеност е многу висока и таа ни дава за право да кажеме дека Бошњаците немаат квалитетен живот и дека се индентификуваат како сиромашен народ.

Бошњаците се исфрлени од процесите на креирање на било какви политики во опшеството и најчесто немаат пристап до органите кои донесуваат одлуки. Тие се спречени да учествуваат во општествениот живот, како последица на нивната сиромаштија, недостаток од основни компетенции и можности за доживотно учење или како резултат на појава на дискриминација. Ова ги оддалечува од можност за постојано вработување, приходи, образование, можности за обука, како и од секаков вид социјални и општествени активности. Ова придонесува да се чувствуваат немоќни и неспособни да ја преземат контролата врз сопствените одлуки, кои пак влијаат врз нивните секојдневни животи. Од горе наведените области нема ниту едно истражување направено на ниво на цела држава.

И ќе додадеме, за да функционира една група или заедница добро тоа значи дека во општеството постојат институции и процеси кои генерираат здраво живеење, безбедност, креативност, доверба и чувство на припаѓање.

Напишано од:

Младинска културна асоцијација на Бошњаците – ШАДРВАН, организација членка на МППС

 

Чуму нови фабрики, кога младите се иселија

Ова е моја прва колумна за Радио Слободна Европа за оваа година. Се проценува дека годинава ќе биде многу турбулентна за сите граѓани на Македонија. Како изборна година треба да знаеме дека политичките актери мора да се насочат кон остварување и подобрување на граѓанските права на секој поединец.

Дали знаат лицата од извршната власт во оставка дека младата популација од Прилеп се иселува, што значи дека на мака ќе бидат овие компании да најдат работници и покрај сите дадени услови и бенифиции од страна на Владата и локалната самоуправа.

Воедно, секој слободен ум во оваа земја може да заклучи дека проблемите не се решаваат со волшебно стапче, затоа што ако имавме стабилна власт тогаш ќе имавме помалку проблеми и потреби. Но, не е така. Во чудесна Македонија се уште имаме многу нерешени работи во полето на социјалната и здравствената заштита, голем број на случаи по основ на дискриминација, недоволна правна безбедност на граѓаните, образование кое не знае кој пат да го фати, и сл.

Моменталната ситуација во општина Прилеп не е многу сјајна. Проблемите многу лесно може да се лоцираат. Најголем проблем се уште останува невработеноста и покрај сите најави и програми за вработување.

Затоа, во очи на православниот празник Св.Василиј Велики во ТИРЗ-Алинци во општина Прилеп се удри камен темелник на новата германска инвестиција „Акомпласт“ од страна на Владата на Република Македонија. Компанијата ќе овозможела 150 вработувања со инвестиција од три милиони евра. Ова стана пракса каде Владата отвора разни компании од производство на чипс, па сè до делови за потребите на автомобилската индустрија. Германската компанија е втора на листата после американската „Гентерм“. И двете компании беа најавени од страна на премиерот во оставка Никола Груевски на неговиот фејсбук профил.

Добро е да се има компании, но да се прашаме кои млади ќе работат во овие компании, кога тие си заминуваат од земјава со цел за подобар стандард и живот. Младите не се враќаат така лесно назад за работа од 150 евра месечно и да трпат мобинг од нивните претпоставени. Дали знаат лицата од извршната власт во оставка дека младата популација од Прилеп се иселува, што значи дека на мака ќе бидат овие компании да најдат работници и покрај сите дадени услови и бенифиции од страна на Владата и локалната самоуправа.

Во овие десет години се донесоа многу програми, правилници и разни стратегии од различна дејност кои се направени за подобрување на условите и квалитетот на живеење на граѓаните во оваа земја не се доволно имплементирани. Многу закони и подзаконски акти кои се донесени од највисокиот орган на земјата исто така недоволно се имплементираат. Дел од нив се спроведуваат, но добар дел не може ни да отпочнат со спроведување. Дали законодавецот некогаш си поставил прст на глава и да си одговори на прашањето зошто законите се спроведуваат парцијално, кога сите ние придонесуваме и живееме во оваа земја.

Затоа, слушајте го гласот на своето срце и бидете хумани, променете го правецот околу себе. Не пропаѓајте во сопствената немоќ и не им се препуштајте на негативните чувства и влијанија, затоа што, тоа сте Вие!

Напишано од Рубинчо Аризанкоски, претседател на Здружението за помош на социјално исклучени лица и ризични групи „Скорпион“.

Објавено на Радио Слободна Европа

 

Гласот на Новата Година

За час, кога ќе започне Нова година, некој од вас можеби ќе го слушне нејзиниот глас. Кога ќе отчука полноќ, една година умира, а се раѓа друга. Велат дека точно на полноќ, кога доаѓа новиот свет, Нова година прозборува со сопствениот глас и според тој глас може да се заклучи каква ќе биде годината што доаѓа. Меѓутоа, на полноќ започнува заглушувачка врева, потоа „Среќна Нова година“ си велат еден на друг и тој славен глас се губи. Пукаат шишињата со шампањско, смеа, будалести повици и бакнежи, петарди по улиците. За време на таква силна врева се губи тој таинствен глас. Луѓето слават и одеци од смеа и врева достигнуваат дури и до најтажните и најскриените места, ширејќи надеж и веселба насекаде. Сите разменуваат честитки и никој не го слуша гласот кој не може да се осознае, глас кој е олицетворение на тајната на оној што нам ни ја подготвува иднината. Токму тука е скриена една длабока вистинска мудрост „подобро да не знаеме каква ќе ни биде иднината, за да можеме да ѝ се препуштиме на надежта“.

На крајот на краиштата, јануари е месец помалку или повеќе сличен на останатите, ама сепак, во очите на луѓето јануари е најважен. Неговата важност се крие во почетокот, во првиот ден, во првиот час, во онаа прва минута.   

Иако Нова година е денот кога го обележуваме почетокот на новата календарска година, кај нас традиционалниот белег на Новогодишните празници се трпезите. Но, дали некој размислува за оние лица кои се на работ на сиромаштијата и дали на нив им треба некаква помош за престојните празници?

Мислам дека оваа година финансиите ќе бидат проблем, па и таа трпеза да биде поскромна. Мислам дека сиромаштијата ќе биде пречка ова година граѓаните да ги прослават празниците во домашна атмосфера, како што е редот. Најголем дел од своите заштедени средства ќе ги потрошат за миг, а пак ќе нема доволно за прослава.

Сакам да потсетам дека зборовите „ќе ви помогнам“ не се доволни само во говорна форма и дека секој од нас има право и заслужува да биде среќен кога милијарда луѓе се среќни на тој ден. Помогнете некому годината да му започне убаво. Можеби така ќе го натерате и гласот на Новата година да соопшти убави вести.

Напишала:

Мартина Атанасова, Невладина организација „Граѓанска Асоцијација – Битола“

 

Жално е тоа што се случува по улиците, низ градот

Во Република Македонија во последните 6 години се случија повеќе од 20 фемициди (убиство на жена затоа што е жена, најчесто извршено од интимен партнер). Жртвите се жени-жртви на семејно или интимно партнерско насилство. Многумина од вас ниту слушнале за проблемот, но да, горката вистина во Македонија е дека секоја трета жена е жртва на некаков вид на партнерско насилство. Додека светот се бори со оваа пандемија, нас во Македонија се чини дека не нè засега додека не ни се случи пред носот.

Насилство врз жените и девојките се јавува во повеќе форми и тоа: физичко, психичко, економско и сексуално. Најчесто се случува во брак и во интимна партнерска врска, и во 20 од 23 случаи е жена, само затоа што е жена.

Насилство врз жените и девојките се јавува во повеќе форми и тоа: физичко, психичко, економско и сексуално. Најчесто се случува во брак и во интимна партнерска врска, и во 20 од 23 случаи е жена, само затоа што е жена. Родовата еднаквост во нашето општество скоро и да не постои. Жените и девојките се изложени на еден куп опасности од секаков вид и тоа секаде. На училиште, во врска, во друштво, на работа, на факултет, на улица, ВО СВОЈОТ ДОМ! Во прашање е културата на општеството, менталитетот. Ние треба да престанеме да чекаме проблемот да ни се случи лично нам за да реагираме. Треба да превенираме за никогаш да не се случи. Како? Со едукација, со добро воспитување, преку позитивни примери.

Жално е тоа што се случува по улиците, низ градот. Вредностите се комплетно изместени. Љубовта и почитта се мислена именка, додека насилството и покажување сила на послабиот е далеку „помодерно“. Додека разговарам со млади од различни возрасти и со различни приказни, честопати доаѓам до негодувања и недоразбирања по прашањето за љубовта и сите пропратни чувства во една врска.

Многумина сè уште мислат, или така им е наметнато, дека на пример, љубомората е слатка. Не бре луѓе, не е. Ако некој те сака и те почитува, ти верува , нема зашто да биде љубоморен/а.( Ова се однесува на двата пола). Ова го пишувам, затоа што најчесто се среќавам со „стопени од љубов“ луѓе коишто штотуку доживеале „немој да искачаш така, нејќам други да те гледаат“. Секогаш им велам, не дај боже да ти се случи стадиум 3 или уште полошо. А што е најчестата последователна ситуација – „мене ли најде да ме лажеш дека си била со другарките!!!“ Па потоа следат забрани за излегување, социјалниот живот сведен на интеракција само со него и со неговите пријатели/ки. Крајниот стадиум е физичкото насилство, односно кога ќе се обиде да те вразуми со шамар, тупаница, скршено ребро или некоја слична потешка физичка повреда.

Најчудно од сè е дека ова се случува во врска, помеѓу момче и девојка. Според мене е жално, ситуацијата е застрашувачка и алармантна, а за проблемот никој не зборува. Во нашето општество е табу тема. Никој не признава, никој не пријавува, секоја девојка мисли дека може да се справи сама, а додека трепнала веќе влегла во барабанот и од таму многу тешко се излегува.

Потребно ни е отварање на оваа тема, да се зборува јавно, јасно и гласно, да можат да чујат сите. Потребна ни е едукација на младите и тоа не само неформално, туку и формална, во училиштата и во семејството. Во изминатиот период се случи кампањата „16 дена активизам“ иницирана и поддржана од Националната мрежа против насилството врз жените и семејното насилство. Беа одржани повеќе средби, предавања, работилници, па и неколку јавни настани, сè со цел да се привлече вниманието на јавноста и на креаторите на политики во Македонија. Власта, како и секоја година, остана нема, но верувам дека некои од настаните допреа барем до дел од граѓаните. Верувам, затоа што само тоа ни остана. Да се надеваме дека идните генерации ќе ги спречат ваквиот тип на осквернавување на жените и девојките. За да го искорениме овој проблем, треба да почнеме со едуцирање на младите по прашањата за родовата демократија и еднаквост.

Волонтеризмот, којшто е сè уште во развојна фаза во Македонија, сметам дека ќе потпомогне во промената. Волонтирањето во женски организации или која било друга граѓанска организација, ниту е срамота, ниту е искористување. Волонтирањето нуди бесплатна едукација. Постојано се поттикнуваат младите да бидат дел од некоја организација која работи на полето на нивен интерес и да дознаат повеќе. Тука нема ништо погрешно, ништо незаконско. Се отвораат нови хоризонти, се споделуваат мислења. Се трудиме да им дадеме шанса на луѓето пред да завладеат предрасудите и стереотипите.

 Напишал: Јована Димушевска, волонтерка во Македонската платформа против сиромаштија.

Објавно во Радио Слободна Европа

 

Луѓе бре, ние не сме проценти… #17Oct

Повторно Ви се обраќам Вам, вие што го читате ова.

Очигледно е дека сте единствените засегнати за случувањата што ни ги бои секојдневијата и голема е веројатноста дека само ние и вие можеме да помогнеме. Не, всушност ние многу малку можеме да помогнеме, но подобро малку него воопшто. Оние што ја имаат моќта и алатките за да помогнат сигурно се гостат на некое убаво и ексклузивно место, каде што, не се сомневам, дека чаша вода чини 100 денари, а ние од овде викаме на сиот глас дека некој не се напил вода 3 дена. Важно се трудиме, тоа ми е надежта, дека можеби еден ден ќе бидеме слушнати.

Ситуацијата во Македонија е заштрашувачка. Сиромаштијата е на голем замав. Полека но сигурно навлага во сечиј дом, во сечиј живот. Едни живеат на кредити, други не живеат, а оние најтешко што им е , едвај преживуваат. На телевизија ќе слушнам дека сиромаштијата е намалена за волку и толку проценти, невработеноста исто така. Со други зборови тече мед и млеко по улиците. И го гасам телевизорот, го исклучувам од штекер и тоа е тоа. Или ја сум луда или овие не знаат што зборат. Па луѓе бре, ние не сме проценти па они да ми раскажуваат мене дека невработеноста се намалила за 25 %. Лажат, верувајте ми дека лажат. Ние сме им проценти на нив. За нив се важни бројките што ќе ги кажат на вести, а луѓево незнаат што да прават со 2-3 илјади денари месечно.

И така, од завод за вработување ги бришат, отвараат работни места и вработуваат со договор на дело, 3месечен, 6 месечен, отвараат јавни кујни, градат споменици и на крај на денот незнаеш дали има повеќе споменици или луѓе. Сите исто изгледаат, со „мртви“ лица. Понекогаш и на спомениците знам да им кажам добар ден, некако поживо и пореално изгледаат од она детенце на почетокот на ГТЦ што ми побарало некој денар.

И така, купи ден продај ден, ќе си легнат гладни жедни, без идеја за утрешниот ден.

А оние другите, сеуште ќе седат во екстра скап ресторан и ќе дебатираат како да ја подобрат ситуацијата и уште колку споменици да наредат, и на крај ние и вие ќе ја платиме и сметката, и 10 денари на детенцето ќе му дадеме, и со чичкото од пред ЛаДелишес ќе свртиме 2-3 реда муабет со по една топла кифла во 4 сабајле.

———————————————————————————————

Again, I’m talking to you, you who are reading this.

It’s obvious that you are the only concerned about the on-going situation which is coloring our everyday life and it’s seems that only you and we can help. No, actually very little we can help, but it is better than nothing. Those who have the power and tools to help, I’m sure they are at some exclusive and luxury place where, no doubt, one glass of water cost 100 denars (2 euros), and we are calling from here loudly, that someone haven’t drank water for 3 days. What is important that we are still trying, and that is my hope, that one day maybe, we will be heard.

The situation in Macedonia is terrifying. Poverty is on a big swing. Slowly but surely entering in every home, in everyone’s life. Some live on credit, others do not live, and those, hardest to them, barely surviving. On TV I hear that poverty has been reduced by half and so percent of unemployment too. In other words, it’s flowing milk and honey in the streets. And I stub it off the TV from the socet and that is it. Or I am crazy or they don’t know what they are talking! well people, we are not percent so they will tell us that unemployment is reduced for 25%. They are lying, believe me they are lying. We are numbers for them. For them, the only important are the number the will publish on the evening news, and out there people doesn’t know what to do and how to survive with 2-3 thousand denars (40-50 euros) per month.

So, the Institute for Employment is deleting people, opening new job positions and employment on contract of 3 or 6 months, opening public kitchens, building monuments and at the end of the day do not know whether there are more monuments or people. All have the same look, with the “dead” face. Sometimes, I say “Hello” to the monuments, somehow they look more alive and realistic than the child at the entrance of the mall who asked me for some money.

So, every day is the same, nothing is changing, they will fall asleep hungry and thirsty, with no clue for the next day.

And others, still sitting in the extra expensive restaurant and debating how to improve the situation and how many monuments to order, and finally we and you will pay the bill for them, and will give 10 denars to the child from the mall.

Напишала/Written by:

Јована Димушевска, волонтерка во Младинската програма на МППС

Jovana Dimushevska, volunteer at Youth programme of Macedonian Anti-Poverty Platform

 

Сиромаштијата е кршење на основните човекови права #17Oct

Последиците од екстремната сиромаштија се чувствуваат насекаде низ светот.

Се до неодамна сиромаштијата била видена како недостаток на финансиски средства и според тоа единствено логично решение бил економскиот развој. Комплексноста на сиромаштијата долго време не била препознаена и никој не ја споменувал можноста дека сиромаштијата може да е резултат на опсесија и следствено на тоа нејзината редукција да бара и други решенија покрај економскиот развој.

Еден од најновите пристапи кон сиромаштијата што ја признава нејзината комплексност и мултидимензионалност е пристапот на човековите права.

Овој пристап, кој се развива паралелно со развојот на човековите права нуди јасна законска рамка која што има потенцијал да ги „зајакне” сиромашните и на тој начин да придонесе за намалување на сиромаштијата. Според овој пристап сиромаштијата е пред се кршење на основните човекови права. Понатаму, сиромаштијата вклучува повеќе димензии меѓу кои најзначајни се, слабото здравје и неисхранетоста, неписменоста, невработноста и политичката маргинализација. Во рамките на овие димензии се негираат човекови права како, правото на квалитетна исхрана, правото на здравствена заштита, правото на образование, правото на пристојна работа и секако политичките права и слободи.

Напишала:

Деница Шошолчева, членка на младинската програма на МППС

 

Сиромаштијата е нашиот сериозен проблем во заедницата #17Oct

Светот се соочува со еден алармантен проблем? Што се случува со светот? 

Во светот, речиси една милијарда луѓе немаат доволно храна да се прехранат и затоa гладуваат, а милијарди луѓе се недоволно снабдени со витамини, минерали, јагленохидрати и други хранливи материи. Гладот, убива повеќе луѓе отколку што секоја година тоа го прават сидата, маларијата и туберкулозата заедно. 

Прашањето е дали богатите земји имаат обврска да и помогнат на сиромашните земји?

Додека овие земји се соочуваат со ограничувања за снабдување со храна и вода, глад и болести, другите финсираат потрошни проекти. Сиромаштија станува секојдневна тема на која се рануваат милијарда семејства кои остануваат жедни и немоќни во заедницата во која живеат.

Сиромаштијата подразбира состојба кога основните потреби се поголеми од можностите за нивно задоволување. Недостатокот од ресурси кои ги оневозможуваат поединците и домаќинствата да практикуваат определен режим на исхрана, да учествуваат во определени општествени активности и да живеат во животни услови кои се вообичаени за општествата на кои им припаѓаат. Субјективната сиромаштија ги одразува индивидуалните перцепции на луѓето за нивните заработувачки.

Сиромаштијата е една важна димензија на социјалната исклученост. Сиромашните луѓе често се исклучени и маргинализирани во економските, социјалните и културните активности. Но, со тоа исклучување не треба тие да бидат занемарени ниту пак помалку важни во општествената средина во која живеат. 

Напишала:

Мартина Атанасова, Невладина организација „Граѓанска Асоцијација – Битола“

 

Во целиот свет има сиромаштија #17Oct

Низ градовите илјадници луѓе се шетаат голи и боси, додека некои луѓе се расфрлаат и се фалат со своите пари, валкани пари кои не вредат ништо. На улиците многу луѓе и деца плачат за корка леб, додека другите бираат што да јадат и ја фрлаат храната.

Побогатите луѓе со врски и без диплома се вработуваат на високи работни позиции. А сиромашните кои претрпеле голема мака, вложиле голем труд и едвај го постигнале успехот заради финансиската состојба не го добиваат заслуженото работно место. Додека едни уживаат во сите бенефиции, на другите им се скратени правата за олеснување на работата.

Насекаде во светот се изоставени сиромашните луѓе, во денешно време секаде преовладува сиромаштијата.

————————————————————————-

In the whole world there is poverty.

Trough the cities a thousand people are walking naked and barefoot, while some people throw away and boast their money, dirty money that not worth anything. So many people at the streeats are crying for bread crusts, while the others choose what to eat and they throw food.

Whealthier people with connections and without a degree are employed in high positions. The poor who have suffered great hardship, effort and barely achieved success because of the financial situation does not receive their deserved position. While some people enjoy all the benefits, at others are truncated rights to facilitate the work.

Everywhere abandoned poor people, nowadays everywhere prevailing poverty

Напишала/Written by:

Снежана Јованова, членка на младинската програма на МППС

Snezana Jovanova, member of Youth programme of the Macedonian Anti-Poverty Platform

 

#КрениГоСвојотГлас СЕГА… #RaiseYourVoice NOW…

Триесет и четири проценти невработеност, повеќе од триесет проценти сиромаштија, се факти кои ја потврдуваат лошата сегашност. Многу мал е процентот на самосвесните граѓани, а се поголем е бројот на оние кои се мислат за нешто посебно, без никаква подлога и основа за истото. Се поголем е бројот на оние кои мислат како да си ги задоволат своите физиолошки потреби од оние кои се градат духовно и мислат за иднината.

Затоа…

#КрениГоСвојотГлас за иднината на своите деца…

#КрениГоСвојотГлас за општество без насилство…

#КрениГоСвојотГлас за подобро образование на идните генерации…

#КрениГоСвојотГлас за подобра здравствена и социјална заштита…

#КрениГоСвојотГлас за мир и благосостојба…

#КрениГоСвојотГлас за достоинствен живот…

#КрениГоСвојотГлас за унапредување на работничките прашања…

#КрениГоСвојотГлас за борба против сиромаштијата…

#КрениГоСвојотГлас … СЕГА

————————————————————————————————————–

Thirty-four percent unemployment, more than thirty percent poverty, facts that confirm the badness of our present time. Percentage of self conscious citizens is very small and number of those who think that are something special without any grounds thereof is increasing. Number of those who think only how to satisfy their physiological needs is growing and those who build themselves spiritually and think about the future are becoming minority.

Therefore …

#RaiseYourVoice for the future of your children…

#RaiseYourVoice for society without violence…

#RaiseYourVoice for better education of future generations…

#RaiseYourVoice for better health and social care…

#RaiseYourVoice for peace and prosperity…

#RaiseYourVoice for dignified life…

#RaiseYourVoice to promote labor issues…

#RaiseYourVoice to end poverty…

#RaiseYourVoice … NOW

Напишал/Written by:

Рубинчо Аризанкоски, Претседател на Здружение „Скорпион“ од Прилеп

Rubinco Arizankoski, President of Association “Skorpion” Prilep